Zo vlak voor de verkiezingen komen alle gemeenteraadsleden langs op internet, tv en radio. Met hun mooie praat leren we deze mensen kennen als doeners en denkers en baseren hierop onze keuzes. Maar wie zitten er achter de knoppen van de uitvoering van gemaakt beleid, de ambtenaren. Wie zijn ze en hoe integer zijn ze. Steeds meer gemeenten laten dit onderzoeken.
Het stelen van spullen op kleine en grote schaal , “zelfs al bedrijfscultuur “, het aanbieden van nep-artikelen aan collega’s en zelfs het in elkaar zetten van rouwadvertenties om een vrije dag te krijgen, het is aan de orde van de dag.
Rotterdam komt op dit vlak als slechtste uit de bus maar is ook de meest strenge bij het aanpakken van integriteit. Zij hebben, net als Amsterdam zelfs een eigen integriteitsbureau. Advocaat Lanny Vleesenbeek is van mening dat Rotterdam in een aantal gevallen veel te streng op treedt. Zo stond hij een medewerker bij die twee oude boeken en een gebrande cd mee nam en kreeg hiervoor strafontslag. Vleesenbeek voerde hierbij aan dat de gemeente duidelijker had moeten zijn met instructies dat er niets het park af mag. Volgens hem is het meedelen dat ze geen handel mogen drijven of fooi mogen aannemen niet voldoende voor mensen uit salarisschaal één of twee om te begrijpen wat daar allemaal onder valt.
Ik wil graag weten : Hoe denk jij daarover ? Praat mee!
Bron: NRC